Иако често се смета дека учат само она што директно ќе им се каже, вистината е дека децата апсорбираат многу повеќе од секојдневното однесување што возрасните не го доживуваат како подучување.

Начинот на кој родителите реагираат кога се под стрес, како зборуваат за себе и за другите и како се однесуваат – сето ова, без зборови, го обликува погледот на децата кон светот, себеси и другите. Во продолжение пет ситуации што децата секојдневно ги забележуваат и толкуваат, дури и кога не сме свесни за тоа.

Како возрасните реагираат на стрес

Децата можеби не го разбираат зборот „стрес“, но забележуваат промени во тонот на гласот, изразот на лицето или однесувањето. Кога возрасните ќе треснат со вратата, дишат фрустрирано или зјапаат во екранот, детето сето тоа го набљудува и учи. Ако возрасните наместо тоа посегнат по длабок здив, кратка прошетка или смирен одговор, тоа исто така остава впечаток. Децата веќе тогаш ги формираат првите модели на однесување за справување со тешки емоции, пишува „The Times of India.“

Како возрасните се однесуваат едни кон други

Иако може да изгледа дека децата треба да се фокусираат само на љубовта што ја добиваат, тие исто така забележуваат и како возрасните разговараат едни со други и ги решаваат несогласувањата. Децата гледаат дали возрасните се нежни, ладни, саркастични или полни со почит. На овој начин, ден по ден тие учат како изгледа здрава (или нездрава) врска и подоцна го применуваат тој модел во сопствените пријателства, врски во училиште и еден ден, во романтични врски.

Како се справуваат со сопствените грешки

Кога возрасните ќе заборават нешто, ќе скршат чаша или ќе направат грешка, децата не гледаат што се случило, туку како тие реагираат. Дали возрасниот ќе ја признае грешката, ќе се насмее, ќе се извини или ќе го пренасочи гневот кон другите? Преку овие ситуации, децата учат дали треба да се срамат од грешките, дали е во ред да прават грешки и дали е во ред да признаат грешка без страв.

Како возрасните зборуваат за себе

Детето слуша не само што му се кажува, туку и што возрасните велат за себе. Речениците изговорени пред огледалото, како што се „Изгледам ужасно“ или „Не знам ништо“, тивко го обликуваат чувството за самодоверба на детето. Според „The Times of India“, ако возрасните често зборуваат негативно за себе, детето несвесно усвојува сличен внатрешен глас, а тоа може да влијае на неговата самодоверба.

Како се однесуваат кон странци

Децата знаат дека треба да бидат претпазливи со странци, но исто така учат како да се однесуваат кон нив. Кога возрасните топло го поздравуваат доставувачот, учтиво комуницираат со благајник во банка или му се насмевнуваат на соседот, детето го забележува секој момент. На овој начин, детето развива чувство на пристојност, почит и социјална поврзаност, дури и во ситуации што им изгледаат безначајни на возрасните.