Токсичниот однос со мајка го одбележил детството на Маргита Маги Стефановиќ: „Десанка беше ладна и емоционално неписмена, спроведуваше војничка строгост“

Клавијатуристката на вечниот бенд ЕКВ, неповторливата принцеза на Новиот бран, движење кое има култен статус во историјата на југословенската музика и култура, е родена на 1 април 1959 година. Ќерката на познатиот режисер Славољуб Стефановиќ Раваши ја покажала својата склоност кон музиката уште во основно училиште. Маргита Стефановиќ завршила средно музичко училиште во класа со светски познатиот пијанист Иво Погорелиќ.

За жал, таа ја пропуштила можноста да го продолжи своето образование на признатиот конзерваториум во Москва, бидејќи нејзината мајка Десанка сметала дека е премногу рано за неа да го напушти домот. Наместо уметност, за која била бескрајно талентирана, Маги се запишала на архитектура.

„Кога имате проблем со зборовите и емоциите, посегнувате по математиката. Архитектурата беше математичко решение на проблемот со непризнавање на музика“, раскажала таа во интервју за магазинот „Rock“.

Нејзиниот живот се променил кога отишла на свирка и го запознала Милан Младеновиќ, фронтменот на новооснованата група „Катарина Друга“. Подоцна бендот со нова членка добил и ново име – „Екатарина Велика“. Останатото е историја.

Приказните за темната страна на животот на Маги Стефановиќ, кои се објавуваат во последните две децении, често се неточни и сензационалистички. По смртта на Милан, таа останала во музичкиот свет. Основала свој бенд, компонирала музика за филм и театар, говорела дека „свирењето е реакција на работите околу нас“ … Но, загубата на најблиските луѓе и долготрајната зависност од дрога се одразиле на нејзиното здравје.

Се обидела да се излечи, но не успеала. Среќата е единственото нешто што расте кога седели“, зборувала незаборавната уметница, кој длабоко во себе бил длабоко несреќен. Како и сите неразбрани, чувствителни, големи умови, кои гледаат далеку пред своето време. Починала на 18 септември 2002 година на Клиниката за инфективни болести во Белград. Имала само 43 години.

Била чиста емоција и чиста креација. Енигматична. Нежна. Безвременска. Маги, едноставно, била – магична. Зад себе оставила едно време, бескрајна трага и безброј прашања без одговор.

Интересно е што нејзината мајка не ѝ дозволила да се запише ниту на Музичката академија во Белград. Г-ѓа Десанка Стефановиќ била, популарно кажано, „контрол фрик“ и строга личност која вечно била склона на критики. Во текстот „Transakcioni portret Margite Stefanović Magi“ (Трансакцискиот портрет на Маргита Стефановиќ Маги) од 2015 година, д-р Маја Радановиќ го наведува следново: „Нејзината мајка била крута личност, т.н. деспот. Мајка ѝ била во улога на критички родител, константно ригидна, ладна, емоционално неписмена, без топлина и нежност. Спроведувала војничка строгост во детството на Маргита, во поглед на долготрајни саати вежбање свирење на клавир, како и забрана да се игра со другите деца како не би дошло до повреда на рацете и прстите. Ригидно ја облекувала Маргита за училиште, сè до адолесцентските денови, кога Маргита се отргнала од ригидната контрола на својата мајка и ја соблекла „униформата“ од себе“, пишува прим. др Радановиќ, а пренесува Фејсбук страницата „Fragmenti prošlosti“ (Фрагменти од минатото).

Другарката од детството на Маргита, Лидија се присетила: „Децата сигурно ѝ завидуваа на Маги за таква мајка. Мајка лав! Мамо џамбаз! Каубој! Шегаџија! Гласна жена! Не знаеја ништо од она што се случуваше кога ќе се заклучат вратите, затвори прозорецот, или изгасне светлото. Не знаев ниту јас, освен нешто, што можешпе да се предосети. . Единствено еднаш имав прилика да го видам она утринско подготвување за на училиште. Додека стоев покрај вратата и ја чекав Маги, таа седеше на столчето за клавир, а Деса со груби движења ѝ ја плетеше косата во кики. Ја кубе, ја затега …

Секое утро во тишина, без никаков приговор. Потоа ѝ стави капа, шал и ракавици. Така со години, сè до оној ден, пред крајот на основното училиште, кога Маги сето тоа го фрли од себе само што свртивме на другата страна од улицата.“