Пет месеци подоцна, германската влада сака да додаде конкретна опрема на таа амбиција, како што откриваат новите интерни документи во кои имал увид Политико.

Значителен дел ѝ останува на домашната индустрија

Обемната листа на желби, распослана на 39 страници, предвидува набавки во вредност од дури 377 милијарди евра за копнени сили, воздухопловни сили, морнарица, вселенски и сајбер капацитети.

Иако документот е преглед на плановите што ќе бидат детално опишани во воениот буџет за 2026 година, многу од набавките се долгорочни и без јасно дефинирана временска рамка. Земени заедно, се работи за сеопфатен план за долгоодложуваната модернизација на германската одбрана, со силно потпирање врз домашната индустрија.

Политички, објавувањето на планот се совпаѓа со преминот кон нов модел на финансирање што ја ослободува одбраната од уставната одредба што го ограничува долгот, со што се овозможува одржливо повеќегодишно трошење независно од посебен фонд од 100 милијарди евра, кој е речиси исцрпен. Ставките на листата ќе се спроведуваат постепено, а секоја набавка вредна повеќе од 25 милиони евра мора да биде одобрена од парламентарната буџетска комисија.

Апсолутен победник е „Рајнметал“

Документите откриваат дека Бундесверот планира да започне околу 320 нови проекти за набавка на оружје и опрема. Од нив, 178 проекти веќе имаат наведен потенцијален изведувач, додека останатите се „сè уште отворени“, што укажува дека голем дел од планот е сè уште во рана фаза. Препознатливите тендери се доминирани од германски компании со околу 160 проекти во вредност од приближно 182 милијарди евра.

Апсолутен победник е „Рајнметал“. Групацијата со седиште во Дизелдорф и нејзините подружници се споменуваат во 53 ставки, чија вкупна вредност надминува 88 милијарди евра.

Од ова, околу 32 милијарди евра би оделе директно кај „Рајнметал“, додека 56 милијарди евра се поврзани со заеднички проекти, како што се борбените возила „Пума“ и „Боксер“. Документот предвидува испорака на вкупно 687 возила „Пума“ до 2035 година. Во областа на воздушната одбрана, планирана е набавка на 561 системи со краток дострел „Skyranger 30“, заедно со милиони куршуми муниција.

Веднаш зад „Рајнметал“ е „Diehl Defence“. Баварскиот производител на ракети се појавува во 21 ставка за набавка во вредност од 17,3 милијарди евра. Најголемиот дел се однесува на системите „IRIS-T“ кои треба да го формираат ’рбетот на идната противвоздушна одбрана на Германија. Планирано е купување на 14 системи „IRIS-T SLM“, заедно со стотици поврзани ракети, со вкупна вредност од околу 4,2 милијарди евра.

Фокус на беспилотни летала и вселена

Беспилотните летала исто така добиваат сè поголемо значење на воениот список на желби. Бундесверот планира да ја прошири својата флота од вооружени беспилотни летала „Heron TP“, да набави десетина тактички беспилотни летала „LUNA NG“ за околу 1,6 милијарди евра и четири морнарички беспилотни летала „uMAWS“ за морнарицата, со проценета вредност од 675 милиони евра.

Меѓутоа, некои од најскапите проекти не се на копно, на море или во воздух, туку во Земјината орбита. Листата вклучува повеќе од 14 милијарди евра за сателитски програми, вклучувајќи нови комуникациски сателити и, најамбициозно, констелација од сателити во ниска Земјина орбита вредна 9,5 милијарди евра. Овој потег е во согласност со планот на министерот за одбрана Борис Писториус за зајакнување на „вселенската безбедност“ на Германија.

Задржување пари дома

Еден од политички најчувствителните планови е потенцијалното купување на дополнителни 15 борбени авиони Ф-35 од американската компанија Локхид Мартин, во вредност од околу 2,5 милијарди евра. Со ова Германија би ја задржала својата улога во програмата на НАТО за споделување на нуклеарно оружје, но исто така би била зависна од американското одржување и технологија. Тоа би можело да сигнализира понатамошна зависност од американско оружје во време на политички тензии околу развојот на заеднички европски борбен авион од шеста генерација.

Бундесверот, исто така, планира да купи 400 крстосувачки ракети Томахавк Блок Вб за 1,15 милијарди евра и три лансери Тајфон, што би ѝ обезбедило на Германија дострел од 2.000 километри. Покрај тоа, планирано е и набавка на четири поморски патролни авиони „Боинг П-8А Посејдон“. Сите три проекти ги поврзуваат идните стратешки способности на Берлин со американската контрола на извозот и одржувањето.

Иако планот јасно наведува околу 25 проекти во кои се вклучени странски добавувачи, нивната вкупна вредност од 14 милијарди евра претставува помалку од 5 отсто од бараната потрошувачка. Сепак, овие системи го формираат ’рбетот на германските стратешки капацитети, од авиони со нуклеарни капацитети до системи за длабински удари и поморски надзор. Спротивно на тоа, речиси половина од листата и најголемиот дел од финансискиот колач е цврсто „закотвен“ во германската индустрија.