Националистите, кои го бранеле градот, пружиле жесток отпор. Републикалците, и покрај бројната надмоќ, морале да се борат две недели за да ја преземат контролата над местото. Сепак, нивниот триумф не траеше долго. Веќе наредната година, опозициските сили повторно го зазеле Белчите, речиси целосно уништувајќи го за време на жестоките борби.

По војната, режимот на Франциско Франко одлучил рушевините на Белчите да ги остави како траен воен споменик. Наместо да го обнови разурнатиот град, во близина била изградена нова населба – Белчите Нуево. Рушевините на стариот град, познати како Пуебло Виехо, биле оставени недопрени како сведоштво за воените страдања.

Градот на духови денес привлекува туристи, но му се заканува исчезнување

Рушевините на Белчите денес ги посетуваат туристи, историчари и љубители на фотографија. Меѓу најпознатите места се црквата Сан Мартин де Турс, барокната порта Арко де ла Виља, кулата со часовник Торе дел Релој и ридот Лобо Хил.

И покрај историското значење, Белчите е во сериозна опасност. Само околу 15% од објектите останале колку-толку зачувана состојба, додека ерозијата и недостатокот на соодветна заштита заканува ова место целосно да исчезне во наредните 20 години.

Во 2025 година, фондацијата „World Monuments Fund“ го вклучила Белчите на списокот на 25-те најзагрозени споменици во светот, со цел да се соберат средства за неговата заштита.

И покрај тешките услови, во Белчите се продолжува со археолошки истражувања. Во текот на 2025 година била откриена средновековна синагога од XIV век, позната како Ла Синоа. Во неа се зачувани елементи карактеристични за еврејските храмови, што го прави ова откритие уникатно во европски рамки.

Рушевините на Белчите можат да се посетат исклучиво во рамките на организирани тури кои се одржуваат секој ден.