Ова предупредување заеднички го изнесуваат здруженија од Србија и Босна и Херцеговина, кои со месеци се обидуваат да ги убедат европските претставници дека работата според новите правила е невозможна и дека постои опасност возачите, а со тоа и стоката во камионите, да се враќаат од граница.

„Предупредуваме веќе неколку години“

„Ние веќе неколку години, а особено во последната година, интензивно ѝ пишуваме на Европската комисија.

„Нормално, сите предупредувања и писмата што ги испраќаме, ги испраќаме и до нашите власти за да знаат на што работиме и за, секако, да ја добиеме нивната поддршка. Ова предупредување, кое е потпишано во Бијељина, е испратено до Европската комисија, до амбасадорите на сите шенгенски земји во Белград и во Сараево, до нашите надлежни органи и до босанските надлежни органи“, изјавил Неѓо Мандиќ, претседател на здружението „Меѓународен транспорт“, зборувајќи за последиците од ЕЕС, пренесе „Euronews“.

Тој истакнал дека се бара проблемот сериозно да се сфати, затоа што засега никој не му пристапува сериозно.

„Објаснувањето дека ништо не се сменило е неточно, затоа што ако имало пет земји, тоа е една територија, а ако денес имаме 27 земји, тоа е неспоредливо поголема територија. Некогаш, за да се стигне до Шенген, требаа три-четири дена. Денес Шенген е на нашата граница. Каде и да тргнеме – во Хрватска, во Унгарија, во Романија, во Бугарија – насекаде е Шенген. Кога ќе го запалиме камионот, веќе сме влегле во Шенген и тие 90 дена во 180 дена не се доволни за да се работи“, тврди тој.

Возачите од регионот нема да можат во ЕУ

Тој истакнал дека според новите правила возачите на камиони немаат повеќе од 9 до 10 дена реална работа, а за толку кратко време возачот нема интерес, превозникот нема интерес и до 10 април, „ако ништо не се промени, 99,9 отсто од возачите од Србија, Босна и Македонија нема да можат да влезат во ЕУ“.

„Значи, сите камиони ќе запрат, сите синџири на снабдување ќе запрат и ќе има колапс што никој не го посакува. Шенгенскиот договор беше склучен со јасна цел да се спречат мигрантите, луѓето што одат да работат „на црно“ и сè што е негативно, и тоа е во ред“, додал Мандиќ.

Проблемот е во тоа што, како што објаснил Мандиќ, возачот на камион ниту е мигрант, ниту обичен турист, ниту оди да работи „на црно“. Тој е вработен, официјално, со целата документација – за себе, за камионот, за стоката – оди и секое влегување во земја е легално.

„За возачот што го вози ова, тоа е катастрофа. Затоа и го имаме овој проблем. Треба да се разликува проблемот на возачот и проблемот на транспортното претпријатие. Возачот не сака тоа да му се случи, затоа што тогаш повеќе нема да може да работи. Потоа, за да го избегне тоа, ќе го напушти нашето претпријатие, ќе замине во некое словенечко, германско, хрватско или кое било друго претпријатие и таму ќе продолжи нормално да работи. Тој страв дека сите ќе заминат, а ќе замине мнозинството, превозниците што ќе останат без возачи ги доведува во безизлезна положба, затоа што имаат камиони, ги имаат сите услови за работа, а нема кој да ги вози камионите. Тоа ќе доведе до прекин на синџирите на снабдување, затоа што српскиот, босанскиот, македонскиот пазар е специфичен во однос на европските пазари“, објаснил Мандиќ.

Најавени протести

Во последните три месеци превозниците се под притисок да се организираат блокади, а поставен е рок: ако до 15 јануари нема позитивни чекори што укажуваат дека пред 10 април проблемот ќе биде решен, блокадите се неизбежни.

„Таа блокада не е во смисла на целосна блокада, бидејќи никому не му е до тоа да се блокира патничкиот сообраќај. Ќе ги блокираме терминалите на граничните премини каде што се одвива товарниот сообраќај, затоа што ние се бориме за превозниците во товарниот сообраќај, за нивниот опстанок, а нивниот опстанок е можен само ако ги задржиме нашите возачи да не одат во други земји“, заклучил Мандиќ.