Групата „Ареа“ годинава одбележува три децении постоење – време исполнето со музика, искреност и автентичен звук. Повод за разговор со гитаристот Ивица Брчиоски е нивниот настап на 10. мај во „Јавна Соба“, но и подлабок поглед во нивната приказна.
„На почетокот само сакавме да свириме, без големи планови. Но публиката ја препозна нашата енергија и сè почна да се движи напред. И по седум албуми, уште сме тука со истата страст“, вели Брчиоски.
Како најдраг момент го издвојува снимањето на првиот албум во студиото на МРТ: „Тоа беше сон, посебно што пред нас таму снимале бендови како 'Леб и сол' и 'Бјело дугме'.“
На прашањето за автентичноста, тој вели: „Да си свој е најважно. Ако копираш, си како со позајмена лична карта – кратко трае и никој не те памети.“
Иако сцената денес е поинаква, за него љубовта кон музиката останува иста: „Музиката не треба да е производ, туку искрено доживување. Клубските настапи се посебни – си директно со публиката, без светлосен спектакл зад кој ќе се скриеш.“
30 години музика – патување што сè уште трае
Групата „Ареа“ постои речиси три децении. Како гледате на тоа патување?
Брчиоски: Почнавме без големи очекувања – само со желба да свириме. Првиот албум и реакцијата од публиката ни покажаа дека ова ќе биде сериозно патување. Денес имаме седум албуми и стотици настапи, но најважно е што сè уште го правиме со ист жар.
Снимањето во МРТ – момент за паметење
Кој момент најмногу ви останал во сеќавање?
Брчиоски: Снимањето на првиот албум во студиото на МРТ. Тоа беше голема чест – таму снимале „Леб и сол“ и „Бјело дугме“. Песните ги вежбавме цел месец, со страст што сè уште ја носиме.
Секоја сцена – ново доживување
Се сеќавате ли на првиот настап?
Брчиоски: За мене секој настап е како прв. Не свириме премногу често, така што секој концерт е ново доживување и возбуда.
Промени на сцената – вредноста се губи, но не и страста
Како ја гледате денешната музичка сцена?
Брчиоски: Вредностите се сменија. Музиката денес е производ, не доживување. Алгоритмите и бројките доминираат, а се губи личниот печат. Нема уредници, нема критика – само прегледи.
Автентичноста е сè
Колку е тешко да се остане свој?
Брчиоски: Ако сакаш да те паметат, мораш да бидеш автентичен. Да копираш е како да се претставуваш со туѓа лична карта – не трае долго, а на крај изгледа како никогаш да не си постоел.
Концерт во „Јавна Соба“ – блиску со публиката
Што да очекува публиката на 10 мај?
Брчиоски: Ќе биде уште подобро од претходниот концерт таму. Клубските настапи се посебни – си очи во очи со публиката, без спектакл. Тоа е суштината на рокенролот.
Љубовта како движечка сила
Што ве мотивира по толку години?
Брчиоски: Љубовта кон музиката. Таа не избледе за 30 години. И публиката – некои од нив не биле ни родени кога сме ги напишале тие песни, а денес ги пеат со нас.
Порака до младите музичари
Што би им рекле на оние што сега почнуваат?
Брчиоски: Бидете свои, верувајте си и не се откажувајте. Вие сте гласот на новото време – само кажете го на свој начин.