Роботот што учи сам

Неодамна објавена снимка прикажува хуманоиден робот по име „Робот Тапанар“, како самостојно учи да свири тапани. Еден од видеозаписите открива дека роботот ја разбира основната идеја на хитот ''In The End'' од групата „Linkin Park“, но со нотите не се прослави.

„Мојот прв бенд имаше подеднакво лош тапанар“, стои во еден од коментарите под видеото.

Идеја родена на кафе

Како што пренесува „Tech Xplore“, овој бот без чувство за ритам е дело на Асад Али Шахид, машински инженер на Институтот за вештачка интелигенција „Dalle Molle“ во Италија. Тој и неговите колеги сакале да истражат дали роботите можат прогресивно да учат креативни задачи, како што е свирењето инструмент.

„Идејата за ’Робот Тапанар‘ всушност произлезе од спонтан разговор на кафе со мојот коавтор Лорис Роведа“, изјави Шахид за „Tech Xplore“. „Разговаравме за тоа како хуманоидните роботи станаа способни за широк спектар на задачи, но ретко се занимаваат со креативни и изразни области. Тоа го постави фасцинантното прашање: што ако еден хуманоид би можел да преземе креативна улога, како свирење музика?“

„Свирењето на тапани изгледаше како совршена граница“, продолжува тој, „бидејќи е ритмично, физичко и бара брза координација на екстремитетите.“

Репертоар со рок класици

Користејќи симулација на хуманоидниот робот „Unitree G1“, Шахид и неговите колеги го обучиле алгоритамот за машинско учење да го научи роботот да свири вистински песни. Освен хитот на „Linkin Park“, на репертоарот се нашле и класици како ''Roxanne'' од „The Police“, ''Lithium'' од „Nirvana“, ''You Shook Me All Night Long'' од „AC/DC“ и ''Livin‘ on a Prayer'' од „Bon Jovi“.

Истражувачите тврдат дека симулацијата научила да свири песни со прецизност до 90 проценти. Сепак, по слушањето на снимките, бројката изгледа доста сомнителна, со оглед на тоа што роботот едвај го држи ритамот. И покрај тоа, научниците се импресионирани бидејќи роботот усвоил „стратегии слични на човечките – како планирање на следните удари, изведување прекрстени удари и менување палки во движење“.

Следниот чекор: Импровизација

„Долгорочно, ’Роботот Тапанар‘ би можел да го трасира патот за роботи-изведувачи кои ќе настапуваат со бендови во живо на сцена“, вели Шахид, додавајќи дека проектот нуди и рамка за подучување на вештини за прецизно темпирање и надвор од музиката.

Научниците не се премногу вознемирени од лошиот звук, бидејќи следната цел е да се имплементира алгоритамот во „вистински хардвер“ и да се научи роботот на импровизација. „На пример, би можеле да му овозможиме на роботот да го прилагодува темпото во движење врз основа на музички сигнали“, размислува Шахид, „со што суштински би му ја дале способноста да ’чувствува‘ и реагира на музиката како човечки тапанар.“