Луѓето кои страдаат од анксиозни нарушувања обично имаат наметливи мисли или грижи кои се повторуваат, поради што имаат тенденција да избегнуваат одредени ситуации. Ова нарушување може да има и физички симптоми, како што се потење, вртоглавица и забрзана работа на срцето.

Меѓутоа, освен возрасните, знаци на анксиозност можат да покажуваат и децата. За жал, некои од овие знаци лесно се занемаруваат или игнорираат. Затоа едукаторката за воспитување и детски психолог Џејми Блох во неодамнешната објава на Инстаграм предупредува на најчестите знаци на анксиозност кај децата.

Според Блох, знаци на анксиозност кај децата се:

- Проблеми со спиењето
- Стравови и фобии
- Секојдневни изливи на гнев поради мали предизвици или лутина поради ситници
- Секојдневно барање утеха
- Дополнителна приврзаност
- Реактивност на мали промени во рутината
- Избегнување места или луѓе
- Постојано повторување на прашања

„Некои анксиозни деца може да ги имаат сите овие особини, додека други може да имаат само неколку од нив. Секое дете е уникатно и анксиозноста може да се манифестира на различни начини. Добрата вест е дека колку побрзо ја препознаете анксиозноста кај вашите деца, толку побрзо можете да научите пристапи кои ќе помогнат во изградба на нивната отпорност и да ги научите на механизми за надминување на овие предизвици“, посочува психологот.

Разбирањето како да им се помогне на децата ефикасно да управуваат со анксиозноста е од клучно значење за нивниот емоционален развој и благосостојба, додава Блох. Таа истакнува пет начини на кои родителите можат да им помогнат на своите деца да се справат со анксиозноста.

Создадете сигурна и предвидлива средина: „Воспоставете доследни рутини и ритуали кои ќе им обезбедат чувство на сигурност на вашите деца. На пример, информирајте ги децата кој ќе ги одведе на училиште и кој ќе ги земе“, советува Блох.

Научете ги техники за релаксација: Ова може да вклучува смирувачки активности како што се длабоко дишење, визуализација или прогресивна мускулна релаксација.

Поттикнувајте практикување на афирмации: „Охрабрете ги децата да гледаат на работите со оптимизам, создавајќи навика да повторуваат позитивни афирмации“, вели таа.

Вклучете се во играта со нив: Психологот наведува дека родителите можат да ја користат играта како алатка за изразување и истражување на емоциите. „Преку имагинативна игра, децата можат да работат на нивната анксиозност во безбедно и контролирано опкружување“.

Моделирајте здрави стратегии за соочување: „Покажете им на вашите деца како да управуваат со своите емоции преку конструктивни методи како што се разговор, вежбање или барање поддршка“, заклучува Блох.