На оваа карпеста површина помала од половина фудбалско игралиште, животот функционира на начин кој е тешко замислив. Тесни улички од брановидна ламарина, барови, и илјадници чамци во заливот создаваат единствен пејзаж на сиромаштија и досетливост. Мигинго е истовремено симбол на човечка издржливост и хаос — место што фасцинира и плаши.

Скриеното богатство под водата

Во близината на островот се наоѓа вистинскиот „дијамант“ на Викторија езерото – нилскиот смуѓ, риба која е високо ценета на светските пазари. Таа привлекува рибари од цела источна Африка. Благодарение на неа, иако животот на островот е тежок, тој има смисла.

„Ова е најпрофитабилната карпа во Африка“, велат локалните рибари.

Секој квадратен метар тука е драгоцен, бидејќи под површината на езерото се крие извор на приходи што може да ја промени судбината на цели семејства.

Спорот меѓу Кенија и Уганда – чиј е Мигинго?

Од почетокот на 21 век, Мигинго е жариште на спорот меѓу двете држави. Иако најголемиот дел од картите го прикажуваат како дел од Кенија, Уганда во 2004 година го зазеде островот, испраќајќи таму свои службеници.

Од тогаш, патролите се заеднички, со претставници од двете земји.

Претседателот на Уганда официјално призна дека островот припаѓа на Кенија, но во пракса, заедничкото управување и натаму создава тензии. Денес редот и мирот ги одржуваат 24 вооружени војници – по 12 од секоја земја. Границата, практично, поминува низ средината на карпата, но животот продолжува.

Живот на островот без дрвја, улици и тишина

На Мигинго нема дрвја, улици, ниту плоштади. Куќите се толку блиску една до друга, што едвај може да се помине меѓу нив. Жителите живеат во постојан шум, чад и мирис на риба. Нема канализација, чиста вода ниту приватност. Сепак, никој не сака да си замине — затоа што само овде може да се заработи повеќе отколку во градовите.

Навечер островот не спие. Во баровите свири музика, мажите пијат домашна ракија и разговараат за дневниот улов. На островот има аптека, црква, па дури и импровизирана кино-сала

Но, густата населеност и недостатокот на хигиена придонесуваат за ширење на болести. Најчести се ХИВ, жолтица и сифилис.

Нилскиот смуѓ – рибата што го смени езерото Викторија

Пред повеќе од половина век, во езерото Викторија е пуштен нилскиот смуѓ, предатор кој може да достигне и до два метри должина. Целта била зголемување на рибниот фонд, но резултатот бил еколошка катастрофа.

Од езерото исчезнале повеќе од 250 автохтони видови риби, а екосистемот се променил драстично.

Денес, нилскиот смуѓ е истовремено благослов и проклетство. Тој вработува повеќе од три милиони луѓе во Кенија, Уганда и Танзанија, но неговата популација постојано опаѓа.

Со порастот на температурата на водата и падот на нивото на кислород, езерото Викторија полека пресушува, а риболовот станува сè помалку исплатлив.