Три вештини што југословенските деца ги знаеле, а денешните ниту ги знаат, ниту имаат големи можности да ги научат

Точка

18/09/2025

22:22

777

Големина на фонт

а а а

Детството во Југославија било значително поразлично од детството денес.

Југославија постоеше од 1945 до 1991 година, а секојдневниот живот на децата од тој период бил обликуван од специфични социјални, политички и економски услови. Заедницата имала силна улога, соседите се познавале добро, си помагале едни на други и заедно учествувале во животот на населбата.


Децата го поминувале поголемиот дел од времето надвор, играјќи во дворови, на улици и во природа. Тие имале голема слобода да истражуваат и да поминуваат часови играјќи на отворено.


Најпопуларните игри биле фудбал, криенка, ристанц и разни игри со топка. Покрај тоа, друштвените игри и читањето книги биле редовна забава, додека киното и театарот биле особено посетувани.


Во тоа време, децата се подготвувале за животот на поинаков начин. Се сметало дека поединците мора да совладаат вештини што ќе им бидат корисни во текот на целиот живот. Многу од овие вештини за жал денес се заборавени, бидејќи се потиснати од технолошкиот напредок и поинаквиот начин на живот.

Три работи што децата порано ги знаеле, но денешните најчесто не ги знаат.


Практични вештини

Децата во Југославија рано учеле да бидат независни преку разни практични вештини: шиење, плетење, везење, готвење, работа на полиња, поправка на домашни апарати и вршење домашни работи. До зрелоста, тие веќе имале широк спектар на знаења што им овозможувало успешно да се грижат за себе и за своите семејства.


Комуникација

Без паметни телефони и компјутери, децата поминувале многу повеќе време во друштво на други луѓе. Така учеле како да разговараат лице в лице со своите врсници, но и со постари и помлади луѓе. Дури и децата кои биле поповлечени обично развивале способност да пристапат некому и да воспостават контакт.


Поправки

За разлика од денешното потрошувачко општество, каде што секој расипан предмет најчесто се заменува со нов, порано се подразбирало дека сè што ќе се оштети треба да се поправи. Децата знаеле како да сошијат облека, да лепат или поправаат играчки, да поправаат чевли, па дури и мебел или домашни апарати. Поправката била дел од секојдневниот живот, а не исклучок.