Идната германска влада на демохристијаните (ЦДУ/ЦСУ) и социјалдемократите (СПД) планира во наредните години да инвестира 500 милијарди евра во реконструкција на дотраената инфраструктура: железници, патишта и мостови. Истовремено, владата има намера да се фокусира на уште еден горлив проблем, а е недостигот станови во Германија, пишува Дојче Веле.

Но, за остварување на тие планови освен пари ќе ѝ бидат потребни и многу работници – квалификувани и неквалификувани. Токму во овој сектор правилото за Западен Балкан, кое беше воведено во 2016 година, ги покривало потребите на германскиот пазар на труд во последните години, бидејќи за разлика од другите програми за имиграција на работна сила, правилото за Западен Балкан не подразбира квалификација, туку само договор за вработување со германски работодавец. Ова ѝ овозможи на градежната индустрија да вработува неквалификувани работници кои исто така се дефицитарни на германскиот пазар на труд.

Погрешна и штетна одлука

Минатата година, социјалдемократско-зелено-либералната влада, во екот на имиграциската либерализација, ја зголемила годишната квота во рамки на правилото за Западен Балкан од 25.000 на 50.000 работни дозволи годишно. Но, новата влада, во својот коалициски договор од минатата недела, повторно ја намали таа квота на 25.000 дозволи годишно. Сега многу работодавци се прашуваат која е причината за ова.

„Правилото за Западен Балкан се покажа како испробан инструмент за наоѓање работна сила без прекумерна бирократија, што инаку е ретко кога станува збор за имиграцијата“, изјавил за весникот „Штутгарт цајтунг“ заменик директорот на Германската индустриска и трговска комора Ахим Деркс. Затоа, според него, одлуката на идната влада повторно да ја преполови квотата за Западен Балкан е погрешна.

Тим-Оливер Милер, директор на Централната асоцијација на германската градежна индустрија, има слично мислење. Тој за „Штутгартер цајтунг“ рекол и дека намалувањето на годишната квота особено ќе влијае на градежната индустрија. „Значаен дел од странските работници на германските градилишта доаѓаат од некои од земјите на поранешна Југославија. Сегашната одлука за намалување на тој контингент е изненадувачка и штетна, особено ако се земат предвид планираните инфраструктурни проекти кои ќе ја зголемат побарувачката за работна сила“, потенцирал Милер.

Зошто да се намалат квотите?

Намалувањето на квотите нема да влијае само на големите инфраструктурни проекти, туку и на станбената изградба, смета Аксел Гедашко, директор на асоцијацијата за изградба на станови (GdW). „Ако приливот на работници од Западен Балкан се преполови, тоа може да го влоши недостигот на работна сила на градилиштата“, рекол тој.

Ниту Јан Даненбринг, од Централното здружение на германски занаетчии (ЗДХ), не ги разбира причините за намалување на квотите. „Федералната влада неодамна ја удвои таа квота, а сега повторно ја враќа, иако околностите не се променети во споредба со минатата година“, изјавил Даненбринг, исто така за Штутгартер цајтунг. И заклучил: „Ако сакаме да промениме нешто во делот на станбената изградба, ќе нѝ биде потребен секој еден човек“.

Негативни коментари и недоволно разбирање за одлуката на идната влада за правилото за Западен Балкан доаѓаат и од редот на експертите за пазарот на труд. Херберт Брикер од Институтот за истражување на пазарот на труд (ИАБ) смета дека потегот на владата „испраќа погрешен сигнал“. Тој посочил дека правилото за Западен Балкан досега се покажало како успешен механизам. „Од 95 до 98 отсто од оние кои пристигнале во Германија како дел од тоа правило во годината по пристигнувањето биле вработени и редовно плаќале придонеси“, заклучил Брикер.