Животот на Ева Мозес Кор започна во јануари 1934 година во романската област Салај, веднаш до границата со Унгарија. Пораснала во селото Порц, во големо семејство со две постари сестри и близначката Миријам.
Животот на Ева Мозес Кор започна во јануари 1934 година во романската област Салај, веднаш до границата со Унгарија. Пораснала во селото Порц, во големо семејство со две постари сестри и близначката Миријам.
Тие биле просечно семејство, се занимавале со земјоделство и живееле од својата работа. Така беше се до 1940 година, кога за ова семејство започнува вистински пекол. Имено, во тоа време нивното село било окупирано од унгарските нацисти, а семејството Мозеш Кор било единственото еврејско семејство. Семејството е разделено.
Таткото и двете постари сестри се разделиле од мајката на Ева, која ги грабнала близнаците и ги зела со себе. Тоа беше последен пат кога Ева ги виде својот татко и сестрите Едит и Ализ.
„На влезот во кампот не разделија. Се сеќавам дека еден германски војник ја праша мајка ми дали јас и Миријам сме близнаци, а кога таа рече дека сме, тој веднаш не одвои од неа. Почнавме да плачеме, а нашата Мајка исто така почна многу да плаче, немавме поим дека последен пат ќе ја видиме мама и дека јас и сестра ми ќе бидеме предадени на таканаречениот Ангел на смртта“, рече таа.
Овие девојчиња имале 10 години кога се приклучиле на група од околу 1.500 деца на кои озлогласениот лекар Јозеф Менгеле ги спроведувал најсуровите медицински експерименти. Сакаше да создаде „чиста ариевска раса“.
„Не донесоа во просторија во која трчаа стаорци, а луѓето беа исцрпени, болни и полни со вошки. Во тоалетот на подот лежеа три мртви деца. Во тој момент цврсто решив во срцето дека Би направила се за да ја спасам Миријам и не го завршам животот на тој валкан под“, изјавила Ева во својата исповед.
Ева и нејзината сестра близначка ја преживеале тортурата на Менгеле
На Ева и вбризгуваше доза на смртоносен вирус. Менгеле рече дека со таа доза и останале уште најмногу две недели живот. Нејзината борба за живот траеше многу подолго. Таа изгубила свест и се вратила во живот поради високата температура неколку десетици пати. Била на смртна постела, но преживеала. Како што си ветила себеси и нејзината сестра, Ева и Миријам го чекале доаѓањето на Црвената армија и го напуштиле логорот. По Втората светска војна се преселиле во Израел и живееле таму. Се омажила за затвореник од логорот и се преселила во САД.
Ева подоцна се омажи за поранешен затвореник од Бухенвалд и заедно се преселиле во САД и добија две деца.
„Дури откако умре сестра ми, решив дека е време да престанам да мразам и да го оставам своето минато зад себе“, вели Ева, која во 1984 година го основа Здружението „СВЕЌИ“ - за деца кои ги преживеале нацистичките лабораториски експерименти.
Но, оваа извонредна жена успеа да го направи она што ретко кој успева да го направи.
„Оттогаш решив да им покажам на луѓето како да простуваат. Дури и му простив на Менгеле. Им простувам на сите нацисти за нивните злосторства. Истиот момент решив да простам, сета моја болка што се акумулираше во мене повеќе од 50 години, во истиот момент исчезна и почувствував неверојатно олеснување, престанав да бидам жртва на Аушвиц и престанав да бидам заробеничка на моето минато“, вели таа.
Денес
