Но, кога подетално го разгледале скелетот, биле шокирани од неговата долга и тесна глава — форма за која веруваат дека е последица на генетско нарушување кое обично било смртоносно уште во детството.

„Бев исклучително изненадена. Никогаш претходно не сум видела ваква черепна структура, особено не кај витез“, изјави за „LiveScience“ Карме Ризек, биолошки антрополог од Универзитетот „Rovira i Virgili“.

Во студија објавена во списанието „Heritage“, таа и нејзините колеги детално ја опишуваат анализата на коските пронајдени во замокот „Zorita de los Canes“ во централна Шпанија. Од 13. до 15. век, замокот бил во сопственост на Редот Калатрава — група витези и монаси со воени должности.

При ископувањата, изведени меѓу 2014 и 2019 година, археолозите откриле десетици човечки скелети, меѓу кои и еден женски, сите со трауматски повреди што укажуваат на насилни судири и воени конфликти. Но еден скелет се издвојувал поради „екстремно издолжениот череп“, наведуваат истражувачите.

Возраст и трагите на коските

Мажот бил погребан во дрвен ковчег кој со вековите се распаднал, а дел од неговите коски исто така еродирале. Деталниот преглед покажал дека човекот имал меѓу 40 и 50 години кога починал, а развиените мускулни прилепи на коските укажувале дека водел многу активен живот.

Но истражувачите забележале дека три негови кранијални шевови — споевите меѓу коските на черепот — предвреме зараснале, што довело до деформација на главата.

Кај новороденчињата, коските на черепот се мали плочи соединети со флексибилни сврзни ткива наречени шевови. Таа флексибилност овозможува преминување низ породилниот канал и простор за раст на мозокот. Кај повеќето луѓе, шевовите не се затвораат до раните дваесетти години. Ако еден или повеќе од нив се сраснат прерано — состојба наречена краниосиностоза — тоа го попречува правилниот развој на черепот и мозокот.

Денес постои хируршка интервенција за ублажување на притисокот, но во средниот век такви медицински решенија не постоеле.

Според истражувачите, зачестеноста на краниосиностозата е околу 1 на 2.500 случаи, а многу случаи се последица на генетски мутации. Една од најчестите мутации предизвикува „Crouzon синдром“, кој води до прерано зараснување на повеќе шевови и може да предизвика изразено испакнати очи, мала вилица и губење на слух.

Редок синдром кај средновековен витез

Истражувачите сметаат дека витезот можеби имал „Crouzon синдром“, бидејќи само черепот бил погоден, додека останатиот скелет бил нормален — што е исклучително ретко откритие во археологијата.

„Повеќето документирани случаи, особено во средновековниот период, се од деца. Опстанокот на оваа личност до зрелост без хируршка интервенција е навистина забележителен, со оглед на можните компликации“, пишуваат истражувачите.

Сепак, потенцираат дека е потребна генетска анализа за потврда на дијагнозата.

И покрај тоа, човекот очигледно преживеал и успеал да функционира како воин и покрај потенцијално смртоносното генетско нарушување.

Неговите коски „покажуваат јасни знаци на активен живот, што би одговарало на живот на борец“, наведуваат истражувачите, а двете убодни рани на главата „сугерираат дека можел да загине во борба“.